S’iscuadra de S’Olbia faeddat in sardu!, di Lucia Cossu

Cantu nos piaghet su fùbalu! Donzi faina si frimat cando s’iscuadra nostra est gioghende e nois, in su campu o in su tzilleri, sighimos totu paris, cun ispera manna, sas fainas e sas matanas de sa bocia, fintzas a cando issa non si che tzacat aintro de sa porta anzena. E tando su coro si pienat de gosu e boghes de allirghia pigant a chelu! Si perdimos, nos bessit carchi faeddu malu -gai est- e poi torramos a cumintzare dae giogu nou, isetende sa chida ch’intrat pro torrare a giogare.

Sighimos sas partidas a boghe manna e in sardu. E tando, puite non lu podimos contare in sardu, fintzas in sos sòtzial, su fùbalu?

B’at pensadu s’iscuadra de s’Olbia, chi, in su campionadu de ocannu, at cumintzadu a faeddare in sardu. Sos cronistas de custa faina manna sunt Mario Bua e Roberto Mette de s’assòtziu Amistade. Cussa chi fit una proa, una partida fatu de s’àtera, est diventada una manera noa de sighire e de contare custu isport.

Innoghe  (http://www.olbiacalcio.com/news/limba), in su giassu de s’Olbia, podides agatare totu sas proas de s’Olbia (in sa foto, s’iscuadra).

Pro bos contare custa bella realidade, amos fatu un’arrejonada cun Matteo Sechi, su responsabile de su Marketing e de sa Comunicazione de s’iscuadra de s’Olbia e cun Mario Bua e Roberto Mette de s’assòtziu Amistade.

Matteo Sechi, come nasce l’idea di utilizzare il sardo nella comunicazione dell’Olbia calcio?

Sin dal suo insediamento la Società si è posta l’obiettivo di consolidarsi come un riferimento per il movimento calcistico giovanile, dando così un’opportunità concreta a tanti ragazzi sardi che grazie all’Olbia possono coltivare il sogno di diventare calciatori professionisti. Ecco, in questo senso, abbiamo avvertito una forte responsabilità sociale verso il territorio. L’Olbia rappresenta la Sardegna nel professionismo e lo fa con una rosa di giocatori per lo più sardi. Adottare quindi nella comuncazione la lingua della regione è stato in fin dei conti un passo quasi naturale.

Matteo, quali sono le reazioni iniziali da parte dei tifosi?

Tutte di grande apprezzamento per l’iniziativa e il progetto. Ci hanno fatto i complimenti e invitato a proseguire, qualcuno si è spinto anche fornire proprie versioni delle traduzioni. Insomma, l’interesse è vivo ed evidente.

… e oggi, a distanza di mesi?

L’iniziativa è stata accolta positivamente anche fuori dalla città di Olbia, come era nei nostri auspici. L’aspetto più interessante è stato generare uno spazio di dibattito spontaneo in risposta alle scelte lessicali e morfologiche adottate per la comunicazione che non hanno fatto altro che confermare la vitalità della Limba e la necessità di un utilizzo esteso a tutti i più diversi ambiti, compreso quello calcistico.

Matteo, state pensando ad altri progetti?

Quando abbiamo incontrato Amistade, abbiamo subito convenuto che dovessimo procedere per passi graduali. Per cui abbiamo individuato nel bilinguismo della comunicazione social un primo significativo e concreto step: arrivare a tanti con messaggi semplici. È chiaro però che guardiamo anche oltre: l’obiettivo è dimostrare che il calcio si può raccontare anche in lingua sarda. Altri progetti sono quindi in cantiere e sono certo che avremo modo di riparlarne.

 

Roberto Mette, comente est nàschida sa collaboratzione cun s’Olbia?

A nàrrere sa veridade eo già cumentaia sos post de s’Olbia mai-cantas bortas in sardu. Eo so tifosu dae semper e ex derigente. E apo bidu chi su chi aministraiat sa pàgina agradessiat meda. E finas carchi àteru chi legiat. Dae cussu Mateu Sechi, chi fit s’aministradore at pedidu consizu a amigos suos de Terranoa chi l’ant faeddadu de su sòtziu Amistade, in ue bi semus eo e Mario Bua. Nos semus bidos chin Mateu e amus comintzadu a revortire in sardu sos post chi isse, borta pro borta, iscriet in sa pagina.

Roberto, in medas narant male de sos sòtzial e imbetzes serbint!

Pro su sardu est istadu una fortuna. Como b’at piseddos de Terranoa chi non ant mai intesu faeddare in sardu in domo, chi compartint sos post irònicos de Radio Limbara e de àteras pàginas de bufonia, e fatende gai imparant a cumprèndere sa limba sarda.

Roberto, sos sòtzial serbint pro faeddare e iscrìere de pius in limba sarda?

Emmo, comente t’apo nadu como azigu. S’est recuperende, in parte, su chi si fit perdende in sos annos passados, pro neghe de babbos e mamas chi ant pesadu fizos chena l’imparare su sardu. Su mare magnum de Facebook e ateros social est ponzende unu tapuleddu a custa mancàntzia.

Roberto, beru est: semus poninde tàpulos a sos dannos de babos e mamas nostras chi nos ant pesadu in italianu! Ma in custos annos paret chi si siet pesende una cuscèntzia noa.

S’ispera est cussa. In Terranoa, a paragone chin cando fia creaduredda, est cambiada meda s’aera. Si innanti fit guasi una birgonza a faeddare su sardu, como finas in tzilleris e a giru calchi bessida in sardu s’intendet. E a bortas lu faghent finas chin orgogliu, pro non si sentire de mancu de s’àtere chi intendent faeddende in sa limba nostra. Custa cosa dat ispera manna, s’importante est de non lassare pèrdere custos mezoros e duncas si bi devet fraigare carchi cosa.

Mario Bua, ite est su sòtziu Amistade? Ite faghides?

Amistade est unu mistèriu galu de iscobiare. Su sòtziu nostru naschet in su 1993 in Olbia. Su logu de su batìsimu si naraiat Nuovo Parco, unu locale de importu mannu pro sa idda, a sos tempos. Su padrinu fit Massimo Pittau, chi nos presentedit s’ùltima criadura sua, Ulisse e Nausica in Sardegna. Sa lìbera pensada de su mitu omèricu, narat chi Ulisse abbojedit Nausica, in sa foce de su Riu Padrongianus. Solu tando amos cumpresu chi Olbia non fit solu Costa Smeralda e matisalidos. B’aiat una mitologia, un’orgògliu de contivizare. In s’àrvure de mitu, amus comintzadu a innestare taleas de tempus bennidore, bisadu e imaginadu, pro sa terra e su pòpulu nostru.

Mario, bois non tribagliades solu cun sos sardos e in Sardigna …

Su primu innestu fit su prèmiu de poesia, Citta di Olbia, ispiradu dae Otieri. Pustis naschedit Su Premiu de Poesia Multietnicu, chi pustis furriedit a fèstival, logu de aboju de artes e zenias. Olbia, logu de abboju de totus sas ànimas de Sardigna e de su mundu intreu: innoghe si contat sa presèntzia de setanta e passa cumunidades de àteras zenias.

Gràtzias a s’ajudu de Professor Serpillo, amus abertu sa partecipatzione a s’Irlanda e a su Galles, in sos pubs de Dublino si faeddaiat meda de su Prèmiu Città di Olbia. Cando tuchemus a Monastreven in su 2004, invitados dae su fèstival leteràriu pius importante de s’Irlanda, bi fint rapresentantes dae totu sas universidades de su mundu. Niune connoschiat sa Sardigna leterària e totu cheriant ischire. Bi fimus solu nois, cussa die…

Mario, ite cheret nàrrere identidade oe?

S’identidade oe est s’unica arma chi amus pro no che rùere in su betadorzu de sa globalizatzione e abbarrare in cue imentigados dae donzi memòria, pro s’eternidade. Identidade oe est su valore in pius chi resessimus a donare a su frutu de su tribàgliu nostru. S’identidade est un’idea de vida originale, gàrriga de ischire fàghere, ma puru de cultura, stòria, arte, nàschida in terra nostra, ma pàschida cun sas bonas e malas relatziones, àpidas cun àteros pòpolos de su mundu. S’identitade oe andat chircada in sa glòria de s’istòria, ma puru “Nella vergogna del sé”, comente naraiat Placido Cherchi.

Puite in su 2022 est de importu mannu faeddare e muntènnere sa limba nostra?

Sas limbas naschent e morint, est normale. Anzis, pro metzus nàrrere, mudant donzi die. Su problema cun sa limba sarda est sa semida inue sa muda tucat. Sa limba sarda non morit ca non at pius nudda de nàrrere, a su coro, a su tribàgliu a su mundu, morit ca zente anzena e male intragnada nos cheret furare sa libertade, s’anima de su pastore. Si nois difendimus sa limba, salvamus sa memòria, su presente e su tempus bennidore puru. Deo cando poto, faeddo semper su sardu, in su logu de tribàgliu chi est s’aeroporto de Olbia, in sos ufìtzios, in sa butega, in sos tzilleris, in creja cando prego, in donzi logu e donzi orta ispèrio reatziones divessas. Bido s’irgonza, sa timòria, s’insiguresa e tantos àteros sentidos, guasi semper misciados a s’orgògliu de unu bisu cuadu, sa libertade.

Mario, comente naschet custa faina cun s’Olbia?

Cando Mateu Sechi, giòvanu mastru de marketing e comunicatzione de s’Olbia at giamadu Amistade non mi pariat beru ca deo sighia dae sempre s’Olbia calcio dae pitzinnu minore in sos annos setanta. Nois amus meda poetes in s’assòtziu, su piu giòvanu de totu est Roberto Mette. Deo e isse pius de totu, apassionados de fùbalu, semus passados dae sas paràulas a sa pràtica. Como podimus nàrrere, chi s’Olbia fùbalu in su sòcial network, faeddat puru in sardu, acurtzu a unu bilinguismu perfetu, chi mancu Michelangelo Pira aiat pòtidu bisare. Custu progetu at un importu mannu pro meda resones. S’isport nos acurtziat a sa gioventude de su logu, ca si resessimus a passare su testimonzu, torrat a biu s’isperu. Isperu de un’impitu de sa limba sarda in donzi contivizu, pro torrare a sa zente su deretu de poder seberare in piena libertade e normalidade. Sa limba sarda faeddada in su mundu de s’isport, potet giòmpere a sa pùblica aministratzione, a su mundu de su tribàgliu, sue sa giustìtzia, sa creja e donzi àteru logu.

Pro ùltimu, cherzo dimandare a Roberto si in custos meses ant cumintzau a sighire carchi àtera faina isportiva.

Mario sighit a sa sola sas giogheras de s’Hermaea volley, iscriende cada chida sa crònaca in sardo pro su situ ufitziale. Eo apo comintzadu cun unu testu publicadu dae centotrentuno.com in contu de fùbalu, e penso chi pro àter’annu at a nàschire una cunlaboratzione prus fitiana. A ultimera finas su giornale online L’Amsicora at ospitadu unu articulu meu in sardu. Non si faeddaiat però de fùbalu, ma de transmudatzione nucleare. Signale bonu de su fatu chi in sardu si potet arrejonare de totu.

E tando, fortza Olbia! E andade a lìgere innoghe  (http://www.olbiacalcio.com/news/limba)sos post in sardu.

 

Condividi su:

    2 Comments to “S’iscuadra de S’Olbia faeddat in sardu!, di Lucia Cossu”

    1. By Mario Pudhu, 1 maggio 2022 @ 14:01

      Salude a totugantos!
      Comintzo, intantu, pro s’intervista, a mi ndhe allegrare de Lughia Cossu, pesso cudha chi apo connotu pro chistiones de limba sarda in s’Universidade de Castedhu. De Lughias bae e conta cantas bi ndh’at, e mancari fintzas sunt Lughias Cossu cussas puru. E si no est e no la connosco, sos menzus cumplimentos su matessi, dae su coro!
      Ma mi ndhe allegro meda de Matteo Sechi, Mario Bua e Roberto Mette e lis fato sos menzus cumplimentos pro su chi sunt faghindhe e pro sas ideas chi professant.
      Iscusade si naro solu chi sezis Sardos, pessones, normales! O bos paret menzus si naro “ispeciales”? No nos trampent sas peràulas: ispéciales b’at fintzas macos e àteras ‘categorias’ chi no fontomo.
      Nos paret pagu chi, in sa normalidade nostra, de donuzunu de nois bi ndh’at una ‘cópia’ ebbia in cantos milliardos de cristianos est istada s’Umanidade, cantos milliardos semus oe e cantos miliardos ancora at a èssere (si calicunu ‘ispeciale’, o calicunos, no sighint a ‘zogare’, ma no a botza, a l’ispèrdere!)?
      De donzunu de nois bi ndh’at unu ebbia, gai comente bi at unu solu Deus! Est sa ‘ispecialidade’ de sa zenia umana sa normalidade!
      E sa limba sarda puru est sa limba de sa normalidade nostra e podet fàghere sa ”cronaca’, nàrrere e iscríere puru totu su chi sas limbas de su mundhu podent nàrrere o a donzi modu meda prus de su chi est su ‘mundhu’ in logu nostru, ca intantu totu su mundhu est essindhe una bidha.
      A Matteo Sechi li tia chèrrere solu dimandhare proite a sa limba sarda li at nadu «la lingua della regione»: no faghet a sa terra nostra a li nàrrere nessi Sardigna? Proite la cundennamus a «regione» chentza èssere e mancari cunfundhíndhela (in sa conca de chie “tutto fa brodo”) cun sa «Regione» RAS fata nàschere su 26 de frearzu 1948 cun sa «legge costituzionale n. 3»? No est gai zovanedha sa Sardigna!!!
      A donzi modu, in d-una ‘laurea’ de sa normalidade bos tia dare chentu e deghe cun sas làudes e nessi bos mandho a totu sos menzus saludos e bos fato sos menzus augúrios de sighire sempre sanos e cuntentos!

    2. By Anonimo, 1 maggio 2022 @ 13:55

      Salude a totugantos!
      Comintzo, intantu, pro s’intervista, a mi ndhe allegrare de Lughia Cossu, pesso cudha chi apo connotu pro chistiones de limba sarda in s’Universidade de Castedhu. De Lughias bae e conta cantas bi ndh’at, e mancari fintzas sunt Lughias Cossu cussas puru. E si no est e no la connosco, sos menzus cumplimentos su matessi, dae su coro!
      Ma mi ndhe allegro meda de Matteo Sechi, Mario Bua e Roberto Mette e lis fato sos menzus cumplimentos pro su chi sunt faghindhe e pro sas ideas chi professant.
      Iscusade si naro solu chi sezis Sardos, pessones, normales! O bos paret menzus si naro “ispeciales”? No nos trampent sas peràulas: ispéciales b’at fintzas macos e àteras ‘categorias’ chi no fontomo.
      Nos paret pagu chi, in sa normalidade nostra, de donuzunu de nois bi ndh’at una ‘cópia’ ebbia in cantos milliardos de cristianos est istada s’Umanidade, cantos milliardos semus oe e cantos miliardos ancora at a èssere (si calicunu ‘ispeciale’, o calicunos, no sighint a ‘zogare’, ma no a botza, a l’ispèrdere!)?
      De donzunu de nois bi ndh’at unu ebbia, gai comente bi at unu solu Deus! Est sa ‘ispecialidade’ de sa zenia umana sa normalidade!
      E sa limba sarda puru est sa limba de sa normalidade nostra e podet fàghere sa ”cronaca’, nàrrere e iscríere puru totu su chi sas limbas de su mundhu podent nàrrere o a donzi modu meda prus de su chi est su ‘mundhu’ in logu nostru, ca intantu totu su mundhu est essindhe una bidha.
      A Matteo Sechi li tia chèrrere solu dimandhare proite a sa limba sarda li at nadu «la lingua della regione»: no faghet a sa terra nostra a li nàrrere nessi Sardigna? Proite la cundennamus a «regione» chentza èssere e mancari cunfundhíndhela (in sa conca de chie “tutto fa brodo”) cun sa «Regione» RAS fata nàschere su 26 de frearzu 1948 cun sa «legge costituzionale n. 3»? No est gai zovanedha sa Sardigna!!!
      A donzi modu, in d-una ‘laurea’ de sa normalidade bos tia dare chentu e deghe cun sas làudes e nessi bos mandho a totu sos menzus saludos e bos fato sos menzus augúrios de sighire sempre sanos e cuntentos!