LITURGIA E SA DIE, di Bachisio Bandinu

EDITORIALE DELLA DOMENICA,  della  FONDAZIONE SARDINIA

 

In sa creja de Santa Tecla, in Siria, apo ascurtatu su Babbu Nostru in aramaicu, sa limba de Cristos. In una ‘idda isperdita, Maalula, sa prechera de Gesus at cantatu su misteriu de sa paraula originaria in sa limba de sa mama, de sa familia e de sa comunitate. Una limba istranza, eppuru mi pariat de la cumprendere in sas intrangnas.

Su 28 de Aprile, sos sardos an a precare e ascurtare sa Missa in limba sarda. “Babbu nostru chi ses in sos chelos, santificatu siat su nomen tuo” at a sonare che  paraulas istranzas eppuru connotas. In sa Missa, sa liturgia at a cantare faeddos mai intesos eppuru familiares: professare sa fide, capatze de una comunione nova.

Est de importu mannu sa riforma liturgica a profetu de sa limba sarda, ca gai sos sardos poten faeddare cun Deus in sa propria limba ma prus e prus Deus matessi in sa Missa nos faeddat in limba. Custu cheret narrere chi su populu sardu vivet una esperientzia liturgica nova chi aperit unu caminu de fide. Comente at natu Papa Franziscu, in sa Settimana liturgica nazionale de annu passatu:  “La liturgia è vita per l’intero popolo della Chiesa”.  E no est una liturgia clericale, ma populare, duncas pro su populu e de su populu.

Su 28 de Aprile, sa Die de sa Sardigna, sa festa natzionale de sos Sardos, cuffirmat s’identitate de su populu sardu, ma diventat puru die notita ca sa limba intrat in Creja e duncas a profettu de su populu de Deus. Su fattu est de ammonimentu a sos puliticos pro chi facan intrare sa limba sarda in s’iscola. Onorevoles de su Parlamentu italianu e cossitzeris regionales an a cumprendere chi sa cunsacratzione de sa limba in sa creja matzore de Casteddu  e, unu cras, in totu sas crejas de Sardegna, petit chene duda peruna una cunsacratzione laica de sa limba in iscola e in totu sas istitutziones de s’Isula.

In sa Missa de sa cattedrale de Casteddu an a mancare tres pessones chi an datu istudios, sentitos e passione in defensa de sa limba: padre Remundu Turtas, Bissente Migaleddu e Socrate Seu, puru balentes in su traduire in limba evangeliu, innos e precheras. Presente, invetzes, at a essere su biblista Antoni Pinna, prima pandela in sa tradutzione de sas Missas.

S’ispera est chi custa Die de sos Sardos marchet s’avviu de unu progettu, de una visione, de unu contepitzu pro una Sardigna nova.

Augurios sincheros de bona festa e de Missa de fide     Bachis Bandinu

 

Condividi su:

    Comments are closed.