TUI SES SU LOGU, a Nereide, dae Anna Cristina Serra

TUI SES SU LOGU

A Nereide


Tui ses su Logu

chi aberit is giassus

e acollit is passus

de chini no iscit

ita ddoi at addia de s’errìu.

Pintadera

e ses terra de ascurtu,

Reina antiga

e ses Mama notzenti

in su trobicu ancà currint is umbras

a ndi furai sa luxi  a primori

e su dolori no lassat sa gruta.

Inguni contas is milli passadas

de is sogas antigas

e pitziat su giogu

ca imprentadas a fogu ddoi funt is anderas

arribbadas a innoi de tanti caminu.

Tandus t’indullis

e che luna in su putzu

torras a s’àcua

su poita de su celu.

ANNA CRISTINA SERRA

TU SEI IL LUOGO

a Nereide

Tu sei il Luogo/che apre i varchi/e accoglie i passi/di chi non sa/cosa si cela oltre quel fiume./Pintadera, e sei Terra d’ascolto/antica Regina/e sei Madre innocente/nel labirinto dove si affrettano le ombre/ a rubare la luce perfetta/e il dolore non abbandona la grotta./Lì tu conti i giri infiniti/ degli antichi capestri/e il gioco brucia/perché impressi col fuoco ci sono i percorsi/arrivati sin qui dopo tanto cammino./Allora ti chini/e come luna nel pozzo/ rendi all’acqua/il perché dell’esistenza del cielo.//

 

Condividi su:

    Comments are closed.