- Fondazione Sardinia - http://www.fondazionesardinia.eu/ita -

Mama, fiza e isposa, de Danieli Madau

Posted By cubeddu On 13 ottobre 2019 @ 06:34 In Blog,Cultura e Scuola,Identità,Questione sarda,Religioni | Comments Disabled

EDITORIALI  DE  SA  DOMINIGA,  de sa  FONDATZIONI

Dognia Papa, dae Paolo VI a Francesco, at omagiadu sa Madonna di Bonaria, de sa cali arregordausu cust’annu is 650 annus dae su acatu spantosu, cun sa luxi alluta de sa candela, ananti a Su Sicu, cun d’ unu annu santu.

Maria, sa prena de gratzia, sa mama, fiza e isposa de su Segnori, a Bonaria cumenti a Sorso, in su santuariu de sa Madonna “Noli me tollere”, castiat a is pecaus de is sardus con ogus d’amori, pighendi sa manu nostas e andendi impari cun nosu a sa “diciosa sorte”.

Non est sa mama mediterranea de s’aqua e de fertilitati, est sa mama de Deus chi mirat cun nosu sa passioni de Gesus po’ is peccaus nostus.

Cali funt is pecaus nostus? Funt medas. Podeus inghizai dae sa terra, custa chi candu Gesus non fiat nasciu, fiat sacra po sa fertilitati e sa vita, custa chi apustis de Eva depeus traballai cun sa fronti suorada. Imoi parit chi sa frunti sudata e sa terra est sceti da scordai, da lassai po’atrus traballus, poita non parit prus cosa nosta. Sa Sardinia est pobera sena de sa terra, cun sceti is fabricas et is industrias a formai su territoriu.

Santus de is operaius, perou, non ‘nci di funti stetiu mai: emus lassaus is operaius aici, cumenti de is sena de Deus, cumenti is orfanus.

In s’Evangeliu podemus ligi:“Ogni peccato e ogni bestemmia sarà perdonata agli uomini; ma la bestemmia contro lo Spirito Santo non sarà perdonata. E chiunque avrà parlato contro il Figlio dell’uomo sarà perdonato; ma chiunque avrà parlato contro lo Spirito Santo non sarà perdonato né in questo secolo né in quello futuro” .

Su segundu peccau est propriu custu, custa assentzia de gana est su peccau prus mannu, podemus narai su peccau contra a s’Ispiridu Santu.

Et it’esti su peccau contra s’Ispiritu Santu : custu contra a sa vida, a su benidori, contra sa comunidadi, contra a sa terra, contra is fillus nostus.

Sa poberesa no est filla de sa Sardinia, de sa terra nosta: est filla de sa s’assentzia de fidi, de ispera, pensada come gana de vida.

In s’antichidadi is monacus, vittorinus, a s’acabu de su seculu XI, aint portau traballu e una manera de bivi de modernidadi. Imoi est sa politica chi depit fai custa cosa: dda depit fai, perou, cun unu sentidu de fede, a su mancu s’est una fede “laica”. Custa est s’ispera manna nosta. Custa est sa pregadoria chi donaus a Maria, una noa “Deus ti salvet Maria”, preguntendi a sa Madonna chi salvet issa is bisus nostus, bisus umilis, cumenti seus nosu: bisus de traballu, bisus de una vida de dignidadi, bisus de benidori po is fillus nostu, bisus de una terra chi torrat a donai sa vida.

Cussa luxi alluta, chi mancu su mari at studau, in sa mano de Maria depit essi una luxi de gana de fai, de traballai po sa terra nosta. Pensaus a Fra Nicola e Fra Ignaziu, chi at chistionau cun Maria, pensaus a sa vida de issus: vida de traballu, de cicca, rugas e rugas caminadas po portai sa fede.  Sa vida de fidi de is sardus est sempri stetia vida de traballu e suore: ddu depeus arregordai ma depeus puru arregordi chi non seus dannaus ma amaus de sa mama de Deus, chi bolit una vida de dignadi puru po’ is sardus: sena de nosu, perou, non dda podit fai.

 

Condividi su:

    Article printed from Fondazione Sardinia: http://www.fondazionesardinia.eu/ita

    URL to article: http://www.fondazionesardinia.eu/ita/?p=16544

    Copyright © 2013 Fondazione Sardinia. All rights reserved.