- Fondazione Sardinia - http://www.fondazionesardinia.eu/ita -

Sa brulla a don Zuanne, de Luciano Carta

Posted By cubeddu On 12 ottobre 2019 @ 05:14 In Cultura e Scuola,Literadura sarda | Comments Disabled

Sos contos de Luciano Carta.

 


Don Zuanneddhu Delitala, s’omine pius riccu de Bolotana, teniat puru fama d’esser avaru e comente sos avaros fit sempre disizzosu de crescher sa bussia.

Mastru Franzischeddhu, paris cun Ernesto Ortu, s’ateru mastru ’e linna de sa buttega, fizu de tiu Tribulìa, fint sempre in chirca de sezzare carchi brulla a cadaunu.

Una die si sunt faeddhados e si sunt iscusiados:

“E si sestamos una brulla a don Zuanne?!”.

Don Zuanne fit su duttore de sa iddha e si bidiat finzas duas bortas sa die passandhe intro iddha po andhare a visitare sos malaidos. Ischinde cale fit su difettu suo, chi zughiat s’ogru a dollaru, ant preparadu unu filu chi non si podiat biere in terra e attaccadu b’ana una banconota de chentu francos.

At nadu mastru Franzischeddhu a Ernesto:

“Li faghimos agattare custos chentu francos de pabilu in terra. Bidimos si su Duttore si ’ettat a ndhe los collìre. Ite ndhe naras tue, Ernè?!”.

“Mah! – l’at rispostu Ernesto – A chentu francos s’at a esser bettandhe! Eo penso chi non ndhe los collat e chi ch’at a passare derettu!”.

“Gai naras tue! – at rispostu mastru Franzischeddhu – Eo creo chi nono. Si perdes, pagas a buffare!”.

“Andhat bene”, at nadu Erenesto.

Mastru Franzischeddhu aiat ispeliertadu de attaccare chentu francos a metade de unu filu de naylon, fissandhelu da una parte a unu canale ’grundha; a s’atera parte pensaiat de lu manizzare isse etotu affacca a sa zanna de sa buttega.

Candho est passadu dun Zuanne po una visita a s’andhada, s’at frigadu sas manos, s’at fattu su risigheddhu suo beffardu e at approntadu totu po sa torrada. Ch’at postu su ’inari in terra a caddhu in su filu, a tres o battor metros dae sa zanna, at mantesu su filu in manos e si ch’est cuadu intro ’e sa buttega, faghindhe in modu chi non l’aerent bidu dae fora.

Comente est passadu don Zuanne e at bidu sos chentu francos, s’est ingruzzinadu a ndhe los collire, ma mastru Franzischeddhu dae intro, abbellu abbellu, che los tiraiat, e cuddhu sempre a los sighire po si che los collire. Appustis chi sa brulla fit durada unu pagu, mastru Feanzischeddhu est bessidu dae sa buttega e at nadu:

“Don Zuà, non bi la faghet a ndhe collire sos chentu francos? E ite est capitadu, che li sunt ruttos?”.

Cuddhu, birgonzosu, l’at nadu chi ei. Tandho mastru Franzischeddhu, chenza chi su Duttore si ndh’abbizzeret, s’est postu a palas de issu e ndh’at bogadu sos chentu francos dae su filu e li at nadu:

“Tenzat, don Zuà, custos puru faghent muntone!”.

Don Zuanne b’est adduradu corrudu e fustigadu e Ernesto non creiat a isse etotu.

Cantu faghet sa brama de collire sempre!

 

Condividi su:

    Article printed from Fondazione Sardinia: http://www.fondazionesardinia.eu/ita

    URL to article: http://www.fondazionesardinia.eu/ita/?p=16539

    Copyright © 2013 Fondazione Sardinia. All rights reserved.