“Sos contos de Luciano Carta.

In su seculu passadu b’aiat revèrtidu a biddha unu gavoesu chi de sambenadu faghiat Fanzellu e-i sa muzere li naraiant Madalena. Fanzellu fit unu maridu lereddhiòsu, de pagas peraulas, non solu ca fit muduleu, ma puru ca timiat unu pagu sa muzere, chi fit una de cuddhas chi non bi pensaiant duas bortas a lompere a su maridu, fatt’a omine. Po custu su maridu fit custrintu a faeddhare a monosillabos, comente si podet biere dae custu chistionu tra maridu e muzzere.

(M. = Madalena; F. = Fanzellu)

M. – Ohi ohi, cosa goi!

Mancu in Gavoi ndhe faghent!

F. – Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

M. - Bista chiettu Fanzellu,

s’incantu tuo chi t’hat fattu!

F. – Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

M. – Candho ses faghindhela,

sa cosa, faghela e mudu!

F. – Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

M. – Arrazza ’e maridu

chi tenzo! puzzi puzzi!

F. – Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

M. – A fide de cristianu

tue deppes esser toccadu a conca!

F. – Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

M. – E chie t’intrat in terzu a tie!

Mancu Zesù-Cristu bi resessit!

F. – Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

M. – Como est ora de che la finire!

Tue ses unu tedile ’e brocca!

F. – Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

M. – Non ses bonu pezzi a narrere!

F. – No … Mallè’ … sì … Mallè e boh!

Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

Pensades chi su contu de Madalena e de su maridu finit goi?

Sa passensia durat finzas a candho unu podet agguantare. Za s’ischit chi, comente narat su dizzu: «Riu mudu, trazzadore!!».

Candho Fanzellu si ch’est bene bene infadadu, sa ’orgoena at mustradu chi la zughiat, e puru manna e forte!

F. Ma … no … ma … si … Mallè

ma … no … ma … si … Mallè.

Ma … sìiiiih! … Ma … noooooh! … Ma sìiiiiih … ma nooooh Mallèeeeeeeh!!!

E Mallea, candho at bidu su maridu fora ’e càncaros, si ch’est drimmazzada.

4

Condividi su:

• 
•